Para os que non teñan ou non
utilicen o Facebook créase este Blog, no que se quere denunciar cómo o ser
humano está levando a cabo, dende hai décadas, un proceso de depredación do
territorio, sen sensibilidade, sen respecto polos antepasados nin polo
medioambiente.
Tradicionalmente, o ser
humano foi colonizando o territorio herdado e modelándoo para ir cubrindo as
súas necesidades, é dicir, para se protexer das inclemencias metereolóxicas,
para comer ou durmir, para sementar, para ter animais domésticos, etc..
Así nace a Arquitectura
Tradicional, que utiliza os materiais do lugar ou de lugares non afastados,
como a pedra, como a madeira, e sen ánimo de aparencia nin de ser máis qué. As
dimensións, as proporcións, a utilización racional dos materiais leva consigo centos
de marabillosos exemplos de vivendas, muíños, etc.. adaptados á escala humana.
Mesmo na arquitectura de
autor (estacións de camiño de ferro, mercados, etc..), os arquitectos e
enxeñeiros amosan unha sensibilidade coa escala e coa contorna.
Coa chegada dos materiais
revolucionarios (o cemento, o ladrillo, o aluminio, os plásticos,..) e a
maquinaria (escavadoras, camións, etc..), e coa volta dos emigrantes -que
estiveron en países coidados pero non tomaron nota de nada do que viron-, o ser
humano sentiuse máis forte que a natureza, podendo realizar accións en contra
da vontade do medioambiente, utilizando a forza.
Aparecen os adefesios, as
agresións ao medio, as construcións fóra de escala, as intervencións brutas no
patrimonio construído,.. Non me vou estender máis, so con ver as fotos xa se ve
a qué me refiro.
Grazas polo voso tempo, O
Autor
No hay comentarios:
Publicar un comentario